Habari en Karibu

Habari betekent Hallo in het Swahili en Karibu betekent welkom. Het valt me meteen op dat er meer Swahili dan Engels gesproken wordt hier. Dus dat betekent dat ik maar eens wat woorden Swahili moet gaan leren, want ze vinden het altijd wel leuk als je wat woorden kan wisselen in hun moedertaal.

Enigszins gebroken ben ik om kwart voor acht (in Nederland een uur eerder) opgestaan en heb ontbeten met een banaan, 2 hardgekookte eieren en wat toast. Rond 9 uur werden we opgepikt door
Thomas van VSO in een stevige Jeep die ons naar het VSO gebouw bracht: na een korte rit komen we bij een hek met daarvoor een bord
met het bekende VSO logo. De poort gaat open en we rijden naar binnen. We zien een groot huis/kantoorpand. Dit wordt dus mijn werkplek de komende 6 weken. Binnen gaan we naar rechts waar Veronique achter haar bureau vandaan komt. Zij is een van de lokale personeelsleden en leidt ons rond het gebouw waarbij ze ons voorstelt aan de verschillende personeelsleden. Russell Gates, de man met wie ik veel zal optrekken, is nog in vergadering. Rond half elf haalt hij ons op. Russell komt uit Engeland en is jonger dan ik had gedacht. Hij heeft economie gestudeerd en heeft eerst gewerkt op het hoofdkantoor VSO England en daarna de afgelopen 8 jaar in verschillende landen gewerkt voor VSO. Hij werkt hier als rechterhand van de directeur en runt het kantoor.

Hij vertelt ons veel over VSO in Tanzania dat al sinds 1961 (jaar dat ze onafhankelijk werd) hier actief is. Door BG (British Gas) zijn voor de kust enorm gas- en olievelden gevonden en dit bedrijf wil met VSO de komende jaren in Tanzania gaan investeren. Zij wil in tegenstelling tot bv China wel de lokale bevolking en toeleveranciers gebruiken om straks
dit enorme project van de grond te krijgen. Een ontzettende uitdagende en spannende klus, waarvoor trouwens veel belangstelling is en Tanzania weer helemaal in de schijnwerpers heeft gezet.

Met Russell zijn we gaan eten bij Slipway: prima eten, ook de sla. Dit is een plek om te onthouden voor Rietje. Daarna hebben we van Ronnie het eea gehoord over M'Pesa: een vorm van bankieren met je mobiel en de winkel Vodacom. Handig omdat banken en pinautomaten buiten de grote steden nauwelijks voor handen zijn en Vodacom wel overal haar winkels heeft. Verder van alles gehoord over hoe je zaken kan declareren of voorschotten kan vragen. Dat is voor vrijwilligers wel
nodig want ze ontvangen hier circa €225,00 per maand. Hun onderkomen is wel volledig betaald.
Vervolgens met Jean Van Vetter gepraat. Hij is de 'country director'. Hij komt uit Brussel en is zeer voorkomend en vriendelijk.
Als afsluiter bij VSO een borrel (fris) met taart vanwege vertrek van een Nederlandse arts (Susanne de Korte), onze aankomst promotie van een staflid. Gezellig om op diemanier met iedereen te babbelen.
Ik spreek Helen en Annelies die op het eiland Pemba werken als leraren (train de trainers).
's Avonds hebben we in het centrum gegeten met Helen, Annelies, Sanne (arts die na 2 jaar weer terugkeert naar Nederland) en Sun, een Amerikaan die via Peacecorps werkt op het eiland Pemba. Deze 4 gaan morgen met de trein naar Zambia wat als het meezit slechts 2 dagen duurt maar vanwege uitval of anderszins vaak 3 dagen of meer duurt. Tijdens het eten zagen we de wedstrijd Frankrijk-Nigeria die helaas door Nigeria werd verloren. Later die avond is Algerije uitgeschakeld door Duitsland, dus helaas geen Afrikaanse landen meer in de WK.
Roger onze taxivriend, hebben we per ongeluk 3 kwartier laten wachten, maar zoals elke Tanzaniaan lacht hij dit gewoon weg.