weekend
11 Juli 2014 | Tanzania, Dar es Salaam
Door technisch probleempje is het verslag iets later dan gepland, maar hier alsnog van afgelopen zondag, maandag en dinsdag.
Na een beetje te hebben uitgeslapen, ontbijt ik samen met Kitty. Wat gaan we vandaag doen? Eerlijk gezegd hebben we allebei niet heel veel puf. We hebben best al een hoop indrukken opgedaan de eerste week dat we hier zijn. We lopen naar een arts&crafts marktje. Maar vlak daarvoor horen we luid gezang met muziek. Kitty kent dat wel uit Zuidafrika en Kenia en zegt dat het een kerkdienst is. Nieuwsgierig als we zijn gaan we op ons gehoor af want een kerkgebouw zie ik niet. Het blijkt een soort loods te zijn, waar een vrouw ons naar binnen laat gaan. Op het podium staan de priester en nog een aantal kerkgangers bijna in trance een lied te zingen. Niet alleen zij, maar ook de andere mensen die voor hun stoelen staan, lijken bijna in een soort trance te zijn. Een man is op zijn knieen gegaan en buigt helemaal voorover naar de grond. Iedereen heeft zijn ogen gesloten en laat zich meenemen door het lied met begeleidende muziek op gitaar en orgel. Het is bijna bizar en er lijkt geen eind aan het lied te komen. Na dit een kwartier staand te hebben gadegeslagen, zijn we maar stilletjes weggegaan. Eenmaal aangekomen op het marktje lijken we de enigen te zijn, dus overal worden we uitgenodigd om in de kraampjes te komen kijken, maar het is ontzettend warm. Het zweet gutst overal van mijn lijf. Na wat kleine spulletjes te hebben gekocht, gaan we verder slenteren langs de winkels van Slipway en gaan we ten slotte daar lunchen. Teruglopend komen we langs Cape Town Fish Market wat geen vismarkt is maar een hotel met een mooi terras langs de kust. Bij de ingang worden we tegengehouden door enkele Masai die daar de geparkeerde auto's bewaken. Ze vinden zo'n lange 'mzungu' (blanke) prachtig. Ze zijn goedlachs en uiteindelijk krijgt Kitty ze zo ver dat ze met mij op de foto gaan. Helaas gaan ze niet springen om even lang als mij te zijn. Op het terras is een bandje met een zangeres die allerlei nummers van Amy Winehouse, Adele en Tina Turner zingt. Vooral Amy kan ze goed nadoen. Bij de bar drinken we een lekkere cocktail. Wat een leven heb ik toch -:)
Toevallig is de maandag een nationale vrije dag: Farmer's Day. Met Ella, die voor VSO bij de staf werkte in Zuid Soedan maar na evacuatie van alle medewerkers in dat land tijdelijk hier in Tanzania is geplaatst, gaan we naar Bagamoyo op zo'n 70 kilometer van Dar. We nemen de taxi naar het busstation waar we in een Dalla Dalla (half zo groot als onze bussen) stappen. De bus gaat helemaal vol en op het gangpad staan mensen maar onderweg stopt de Dalla Dalla doodleuk een paar keer om nog wat meer mensen in te laden. Na 5 kwartier waren we op de plek van bestemming. Daar zijn we naar het oudere gedeelte gelopen en hebben we een gids gehuurd die ons door het oude centrum loodste. Dit zag er zwaar verwaarloosd uit terwijl de geschiedenis van de plaats best interessant is. In de 18e/19e eeuw werden hier de slaven door Arabieren gebracht om vervolgens per boot te worden afgevoerd naar Zanzibar waar de verkoop van slaven plaatsvond. Eind 19e eeuw kwamen de missionarissen hier en gingen de slaven hier vrijkopen wat de Arabieren geweldig vonden zodat die zorgden dat er nog meer slaven kwamen. Toen kwamen de Duitsers die Tanzania hadden opgeeist en dit tot hun hoofdplaats bombardeerden tot de Engelsen Tanzania na WO 1 overnamen en de hoofdplaats naar Dar es Salaam verplaatsten. Sindsdien is deze plaats min of meer in verval geraakt. Al deze volken en de kerk/moskee hebben zichtbare sporen achtergelaten.
Het interessantst vonden we eigenlijk de aankomst van vissers in hun vissersbootje (dhows geheten) waarna die hun vis op de lokale vismarkt op het strand gingen laten veilen. Zo had een visser dus ook twee vrij grote roggen gevangen. Ongelooflijk hoe die vissers in hun gammele bootjes dag in dag uit dit doen. De stank van vis was zeer overheersend en bijna niet te harden. Hoewel ze dat liever niet willen heb ik stiekum toch wat fotoos gemaakt hiervan.
Teruggekomen zijn we verhuisd van het hotel naar een appartementencomplex wat VSO huurt en waar allemaal vrijwilligers wonen. Hoewel het zou zijn schoongemaakt, vroeg ik me af waarom het dan nog vies was. Het lijkt op een uitgewoonde studentenkamer. Het is dat we hier kort zitten want anders zou ik het niet hebben gedaan. Overigens werden we zeer welkom geheten door Maaike, een Nederlandse vrijwilligster die hier al een maand of 7 is. We eten
lekker pasta bij haar en zien dat je de flat wel mooi kan krijgen met een beetje moeite.
Eindelijk heb ik ook een Tanzaniaanse simkaart waardoor ik makkelijk en goedkoop hier kan bellen. Iedereen doet hier alles met de telefoon en nummers worden heel snel onderling uitgewisseld. Ik probeer de laatste dingen te regelen voordat ik naar Zanzibar vertrek. Ik krijg nog wat namen door van mensen die ik zeker moet spreken maar verder mag ik het zelf helemaal invullen. Het is dus de bedoeling dat ik een project moet gaan evalueren en moet adviseren over een mogelijke
verlenging ervan. Tja, we zullen zien hoe dat gaat.
Na een beetje te hebben uitgeslapen, ontbijt ik samen met Kitty. Wat gaan we vandaag doen? Eerlijk gezegd hebben we allebei niet heel veel puf. We hebben best al een hoop indrukken opgedaan de eerste week dat we hier zijn. We lopen naar een arts&crafts marktje. Maar vlak daarvoor horen we luid gezang met muziek. Kitty kent dat wel uit Zuidafrika en Kenia en zegt dat het een kerkdienst is. Nieuwsgierig als we zijn gaan we op ons gehoor af want een kerkgebouw zie ik niet. Het blijkt een soort loods te zijn, waar een vrouw ons naar binnen laat gaan. Op het podium staan de priester en nog een aantal kerkgangers bijna in trance een lied te zingen. Niet alleen zij, maar ook de andere mensen die voor hun stoelen staan, lijken bijna in een soort trance te zijn. Een man is op zijn knieen gegaan en buigt helemaal voorover naar de grond. Iedereen heeft zijn ogen gesloten en laat zich meenemen door het lied met begeleidende muziek op gitaar en orgel. Het is bijna bizar en er lijkt geen eind aan het lied te komen. Na dit een kwartier staand te hebben gadegeslagen, zijn we maar stilletjes weggegaan. Eenmaal aangekomen op het marktje lijken we de enigen te zijn, dus overal worden we uitgenodigd om in de kraampjes te komen kijken, maar het is ontzettend warm. Het zweet gutst overal van mijn lijf. Na wat kleine spulletjes te hebben gekocht, gaan we verder slenteren langs de winkels van Slipway en gaan we ten slotte daar lunchen. Teruglopend komen we langs Cape Town Fish Market wat geen vismarkt is maar een hotel met een mooi terras langs de kust. Bij de ingang worden we tegengehouden door enkele Masai die daar de geparkeerde auto's bewaken. Ze vinden zo'n lange 'mzungu' (blanke) prachtig. Ze zijn goedlachs en uiteindelijk krijgt Kitty ze zo ver dat ze met mij op de foto gaan. Helaas gaan ze niet springen om even lang als mij te zijn. Op het terras is een bandje met een zangeres die allerlei nummers van Amy Winehouse, Adele en Tina Turner zingt. Vooral Amy kan ze goed nadoen. Bij de bar drinken we een lekkere cocktail. Wat een leven heb ik toch -:)
Toevallig is de maandag een nationale vrije dag: Farmer's Day. Met Ella, die voor VSO bij de staf werkte in Zuid Soedan maar na evacuatie van alle medewerkers in dat land tijdelijk hier in Tanzania is geplaatst, gaan we naar Bagamoyo op zo'n 70 kilometer van Dar. We nemen de taxi naar het busstation waar we in een Dalla Dalla (half zo groot als onze bussen) stappen. De bus gaat helemaal vol en op het gangpad staan mensen maar onderweg stopt de Dalla Dalla doodleuk een paar keer om nog wat meer mensen in te laden. Na 5 kwartier waren we op de plek van bestemming. Daar zijn we naar het oudere gedeelte gelopen en hebben we een gids gehuurd die ons door het oude centrum loodste. Dit zag er zwaar verwaarloosd uit terwijl de geschiedenis van de plaats best interessant is. In de 18e/19e eeuw werden hier de slaven door Arabieren gebracht om vervolgens per boot te worden afgevoerd naar Zanzibar waar de verkoop van slaven plaatsvond. Eind 19e eeuw kwamen de missionarissen hier en gingen de slaven hier vrijkopen wat de Arabieren geweldig vonden zodat die zorgden dat er nog meer slaven kwamen. Toen kwamen de Duitsers die Tanzania hadden opgeeist en dit tot hun hoofdplaats bombardeerden tot de Engelsen Tanzania na WO 1 overnamen en de hoofdplaats naar Dar es Salaam verplaatsten. Sindsdien is deze plaats min of meer in verval geraakt. Al deze volken en de kerk/moskee hebben zichtbare sporen achtergelaten.
Het interessantst vonden we eigenlijk de aankomst van vissers in hun vissersbootje (dhows geheten) waarna die hun vis op de lokale vismarkt op het strand gingen laten veilen. Zo had een visser dus ook twee vrij grote roggen gevangen. Ongelooflijk hoe die vissers in hun gammele bootjes dag in dag uit dit doen. De stank van vis was zeer overheersend en bijna niet te harden. Hoewel ze dat liever niet willen heb ik stiekum toch wat fotoos gemaakt hiervan.
Teruggekomen zijn we verhuisd van het hotel naar een appartementencomplex wat VSO huurt en waar allemaal vrijwilligers wonen. Hoewel het zou zijn schoongemaakt, vroeg ik me af waarom het dan nog vies was. Het lijkt op een uitgewoonde studentenkamer. Het is dat we hier kort zitten want anders zou ik het niet hebben gedaan. Overigens werden we zeer welkom geheten door Maaike, een Nederlandse vrijwilligster die hier al een maand of 7 is. We eten
lekker pasta bij haar en zien dat je de flat wel mooi kan krijgen met een beetje moeite.
Eindelijk heb ik ook een Tanzaniaanse simkaart waardoor ik makkelijk en goedkoop hier kan bellen. Iedereen doet hier alles met de telefoon en nummers worden heel snel onderling uitgewisseld. Ik probeer de laatste dingen te regelen voordat ik naar Zanzibar vertrek. Ik krijg nog wat namen door van mensen die ik zeker moet spreken maar verder mag ik het zelf helemaal invullen. Het is dus de bedoeling dat ik een project moet gaan evalueren en moet adviseren over een mogelijke
verlenging ervan. Tja, we zullen zien hoe dat gaat.
-
11 Juli 2014 - 15:35
Wendy:
Zo meneertje, klinkt allemaal best wel rielekst, behalve dan het studentenhol. Hoezo blijf je daar maar kort, krijg je een ander plekje op hetzelfde complex of ga je nog ergens anders naar toe? Wel gaaf dat je tijd hebt om ook nog het een en ander van het land te zien en niet alleen maar tijd voor het werk hebt. Ik ben wel benieuwd naar je foto's, kun je die hier ook uploaden of is dat te ingewikkeld vanuit donker Afrika?
Ik zit al annderhalve dag in de Haagse Beeldbank,voor beeldmateriaal over 200 jaar Prinsjesdag. Aan beeldmateriaal geen gebrek, sterker nog, het is een kwestie van zwaar schiften. Maar ja, je kan pas schiften als je alle 1500 afbeeldingen met trefwoord 'Prinsjesdag' hebt doorgeploegd. Daarna nog even dubbelchecken door te zoekn op 'miljoenennota' en 'opening staten generaal'. En dan te bedenken dat ik het nu heerlijk rustig zou moeten hebben. Maar helaas, een project dat 4 augustus van start zou gaan bij mij in de tentoonstellingsruimte in het Atrium, gaat op het laatste moment niet door. Beetje slordig, maar eht is wel leuk om nu weer zelf een tentoonstelling in elkaar te dokteren.
Van het weekend blijft het hier mooi weer en ik heb het ook niet overdreven druk. Leesclub zondag bij mij, dus daarvoor wat lekkere hapjes maken, verder geen verplichtingen.
Ik ga nog even een uurtje speuren in de beeldbank. Hou je haaks, grote knuf,
Wen -
11 Juli 2014 - 17:00
Laurens:
Tjee PJ wat een beleving nu al. Hoop niet dat je krimpt
Van al dat gezweet. Zal wel niet meevallen om ook te werken
Maar dat ben je wel gewend als ambtenaar ( haha grapje)
Heel veel plezier en doe voorzichtig. Groetjes aan kitty.
Lau -
13 Juli 2014 - 13:17
Elly:
Hi PJ,
wat ontzettend goed om je belevenissen op deze manier te kunnen volgen en de prachtige foto's erbij maken het echt compleet! Hoop dat je na alle introducties gauw je eigen draai kunt vinden, maar dat is jou wel toevertrouwd. Zie uit naar de volgende vertellingen!!
Lieve groet van Elly vanuit je hometown! -
13 Juli 2014 - 16:21
Christine De Ridder:
Hi PJ
Fijn dat we je reis en werk zo kunnen volgen! Succes. Voeg je Bert even toe aan je mailinglist? b.verstraaten@planet.nl
Lieve groeten Christine -
26 Juli 2014 - 13:50
Ron:
Geweldig om zo in dagelijks leven te duiken. Je zult wel van de ene verbazing in de andere vallen.
Ook mooi om de historie van zo'n stadje te lezen..
Groet, Ron
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
